Wijnstreek - Méntrida
Het beeld dat de meeste mensen hebben van Méntrida is dat van een uitgestrekt gebied buiten Madrid dat grote hoeveelheden zware slobberwijnen produceert voor de goedkope cafés en bars in de hoofdstad. Tot voor kort was dat inderdaad waar.
Geërgerd door dat soort beschuldigingen, namen enkele producenten het besluit om verandering te brengen in de slechte reputatie die hun wijnen in de loop der jaren verworven hebben. Het begin is natuurlijk het verbeteren van de wijn zelf.
De eerste zet in die richting werd genomen op drie mei 1991, toen het officieel aanvaarde alcoholpercentage sterk werd teruggebracht.
De volgende wijziging dateert van 1992, toen het D.O . gebied werd uitgebreid met 3 steden, met bodegas die graag betere wijnen willen produceren, en zo heeft de voorzichtige vooruitgang naar betere kwaliteit weer een stapje in de goede richting gemaakt.
De rode wijnen met een hoog alcoholgehalte werden oorspronkelijk gemaakt volgens de Doble Pasta-methode (zie Utiel-Requena ) maar, net zoals in Utiel-Requena , heeft men van deze methode afgezien omdat de vraag naar zware, ouderwetse wijnen verdwijnt, in Spanje zowel als in het buitenland. De export van Méntrida-wijnen daalde van 3.627 hl in 1983 tot nog slechts 411 hl in 1987. Daarna is er niet meer geëxporteerd tot 1993, toen bedroeg de export 95 hl. De boodschap kon nauwelijks duidelijker zijn. Maar het feit dat er weer kleine hoeveelheden geëxporteerd worden, laat zien dat er ontwikkelingen gaande zijn.
Momenteel bestaat er een programma voor het vervangen van de oude uitrusting door nieuwe roestvrijstalen apparatuur. Door de ongelooflijk lage prijzen van de wijnen uit Méntrida was het onmogelijk om in nieuwe apparatuur te investeren. Nu roestrvrij staal de goedkoopste keldertechniek is, en waarschijnlijk ook de beste, zit er weer schot in. Toekomstgerichte wijnproducenten maakten hun eerste 'onder de 13%'-wijnen in 1991.
Geografie en geologie
Méntrida ligt langs de grens tussen de provincies Madrid en Toledo . In het noorden grenst Méntrida aan de wijngaarden van de D.O . Vinos de Madrid, en in het zuiden ligt het niet zo ver van Toledo . De bodems variëren van rood-bruin tot zand met kalkbasis en wat kalksteen, niet veel organisch materiaal maar goede waterretentie-eigenschappen . Het wijngaardoppervlak is 30.000 ha groot op een hoogte van 200 tot 500 m .
Klimaat
Er heerst een continentaal klimaat (van heel het Iberisch Schiereiland ben je hier het verst van de zee verwijderd) met hete zomers tot 40ºC en koude winters tot -4ºC, het jaarlijkse gemiddelde bedraagt 15ºC. Gemiddeld valt er rond de 400 mm regen (vooral in de herfst en de winter) en de zon schijnt er gedurende 2.800 uur per jaar.
Druiven en wijnbereiding
Er worden hier alleen blauwe druiven verbouwd, waarvan garnacha aanbevolen is en tinto de madrid en cencibel toegestaan. De aanmoediging om in geval van heraanplanting cencibel te gebruiken zou ook een rol moeten spelen in de verbetering van de wijnen uit Méntrida . De oogst begon altijd rond eind september, begin oktober maar vanaf 1991 bestaat er een trend om eerder te oogsten. Veel wijnproducenten in Méntrida doen hun uiterste best om volledig over te gaan op roestvrijstalen tanks en koude gisting, maar een enkeling gebruikt nog kunsthars/beton of zelfs eiken fermentatievaten. Temperatuur controle is bijna standaard hoewel deze natuurlijk accurater is in staal dan in de traditionele uitrusting. Zowel rood als rosado ondergaan een volledige malolactische gisting, maar dat zou wel eens kunnen veranderen nu men een hogere zuurgraad en meer frisheid in de wijn nastreeft.
Wijnen
Er geen goede reden aanwijsbaar waarom Méntrida geen goede alledag wijnen zou kunnen produceren, zoals in de D.O.'s Vinos de Madrid en La Mancha . De druiven, de bodem en het klimaat zijn daar. Maar tot nu toe hebben ze het nooit gedaan, of beter gezegd, ze zijn er net mee begonnen. Hiervoor schijnen twee redenen te zijn. Op de eerste plaats waren de Méntrida wijnen altijd een beetje geoxydeerd . Niet zoals de garnacha ' rancios ' uit het noordwesten, maar gewoon een beetje oud. Dat kwam natuurlijk door de slechte behandeling en de gebrekkige manier van wijnmaken , maar de lokale bevolking was aan die smaak gewend en hield ervan, en zolang zij de wijn kochten, was er geen echte reden tot veranderen. Toen de wijnmakers buiten hun eigen grenzen keken, kwamen ze tot de ontdekking, dat men niet hield van licht-geoxydeerde garnacha wijnen en dat het product vrijwel onverkoopbaar was. En dit leidde tot probleem nummer twee: de prijzen die men voor Méntrida wijnen wilde betalen waren zó laag dat er geen ruimte was voor investeringen, moderne wijnbereidingstechnieken en marketing pogingen. Het heeft tien jaar geduurd voordat een paar wijnproducenten voldoende hebben kunnen vernieuwen, en ........ om de ideeën binnen de D.O . te veranderen. Het is interessant te zien hoe een nieuwe generatie wijnen langzaam maar zeker te voorschijn komt. Zelfs bereid in betonnen ' tinajas ' met koelelementen. Er zijn enkele plezierige wijnen met body, waarvan sommige mensen zullen zeggen dat het slechts landwijntjes zijn, maar ze zijn goed gemaakt en laten zien dat Méntrida werkelijk betere wijnen zal produceren.Rode wijnen moeten een alcoholpercentage van minstens 12% bereiken, voor rosados is dat 11,5% (nieuwe cijfers met ingang van 1991). Rosados zijn voor onmiddellijke consumptie bestemd en worden als jóvenes verkocht. Bij de rode wijnen vinden we jóvenes en crianzas , die minstens zes maanden op Amerikaans eikenhouten fusten en drie maanden op fles gelegen hebben.
Geërgerd door dat soort beschuldigingen, namen enkele producenten het besluit om verandering te brengen in de slechte reputatie die hun wijnen in de loop der jaren verworven hebben. Het begin is natuurlijk het verbeteren van de wijn zelf.
De eerste zet in die richting werd genomen op drie mei 1991, toen het officieel aanvaarde alcoholpercentage sterk werd teruggebracht.
De volgende wijziging dateert van 1992, toen het D.O . gebied werd uitgebreid met 3 steden, met bodegas die graag betere wijnen willen produceren, en zo heeft de voorzichtige vooruitgang naar betere kwaliteit weer een stapje in de goede richting gemaakt.
De rode wijnen met een hoog alcoholgehalte werden oorspronkelijk gemaakt volgens de Doble Pasta-methode (zie Utiel-Requena ) maar, net zoals in Utiel-Requena , heeft men van deze methode afgezien omdat de vraag naar zware, ouderwetse wijnen verdwijnt, in Spanje zowel als in het buitenland. De export van Méntrida-wijnen daalde van 3.627 hl in 1983 tot nog slechts 411 hl in 1987. Daarna is er niet meer geëxporteerd tot 1993, toen bedroeg de export 95 hl. De boodschap kon nauwelijks duidelijker zijn. Maar het feit dat er weer kleine hoeveelheden geëxporteerd worden, laat zien dat er ontwikkelingen gaande zijn.
Momenteel bestaat er een programma voor het vervangen van de oude uitrusting door nieuwe roestvrijstalen apparatuur. Door de ongelooflijk lage prijzen van de wijnen uit Méntrida was het onmogelijk om in nieuwe apparatuur te investeren. Nu roestrvrij staal de goedkoopste keldertechniek is, en waarschijnlijk ook de beste, zit er weer schot in. Toekomstgerichte wijnproducenten maakten hun eerste 'onder de 13%'-wijnen in 1991.
Geografie en geologie
Méntrida ligt langs de grens tussen de provincies Madrid en Toledo . In het noorden grenst Méntrida aan de wijngaarden van de D.O . Vinos de Madrid, en in het zuiden ligt het niet zo ver van Toledo . De bodems variëren van rood-bruin tot zand met kalkbasis en wat kalksteen, niet veel organisch materiaal maar goede waterretentie-eigenschappen . Het wijngaardoppervlak is 30.000 ha groot op een hoogte van 200 tot 500 m .
Klimaat
Er heerst een continentaal klimaat (van heel het Iberisch Schiereiland ben je hier het verst van de zee verwijderd) met hete zomers tot 40ºC en koude winters tot -4ºC, het jaarlijkse gemiddelde bedraagt 15ºC. Gemiddeld valt er rond de 400 mm regen (vooral in de herfst en de winter) en de zon schijnt er gedurende 2.800 uur per jaar.
Druiven en wijnbereiding
Er worden hier alleen blauwe druiven verbouwd, waarvan garnacha aanbevolen is en tinto de madrid en cencibel toegestaan. De aanmoediging om in geval van heraanplanting cencibel te gebruiken zou ook een rol moeten spelen in de verbetering van de wijnen uit Méntrida . De oogst begon altijd rond eind september, begin oktober maar vanaf 1991 bestaat er een trend om eerder te oogsten. Veel wijnproducenten in Méntrida doen hun uiterste best om volledig over te gaan op roestvrijstalen tanks en koude gisting, maar een enkeling gebruikt nog kunsthars/beton of zelfs eiken fermentatievaten. Temperatuur controle is bijna standaard hoewel deze natuurlijk accurater is in staal dan in de traditionele uitrusting. Zowel rood als rosado ondergaan een volledige malolactische gisting, maar dat zou wel eens kunnen veranderen nu men een hogere zuurgraad en meer frisheid in de wijn nastreeft.
Wijnen
Er geen goede reden aanwijsbaar waarom Méntrida geen goede alledag wijnen zou kunnen produceren, zoals in de D.O.'s Vinos de Madrid en La Mancha . De druiven, de bodem en het klimaat zijn daar. Maar tot nu toe hebben ze het nooit gedaan, of beter gezegd, ze zijn er net mee begonnen. Hiervoor schijnen twee redenen te zijn. Op de eerste plaats waren de Méntrida wijnen altijd een beetje geoxydeerd . Niet zoals de garnacha ' rancios ' uit het noordwesten, maar gewoon een beetje oud. Dat kwam natuurlijk door de slechte behandeling en de gebrekkige manier van wijnmaken , maar de lokale bevolking was aan die smaak gewend en hield ervan, en zolang zij de wijn kochten, was er geen echte reden tot veranderen. Toen de wijnmakers buiten hun eigen grenzen keken, kwamen ze tot de ontdekking, dat men niet hield van licht-geoxydeerde garnacha wijnen en dat het product vrijwel onverkoopbaar was. En dit leidde tot probleem nummer twee: de prijzen die men voor Méntrida wijnen wilde betalen waren zó laag dat er geen ruimte was voor investeringen, moderne wijnbereidingstechnieken en marketing pogingen. Het heeft tien jaar geduurd voordat een paar wijnproducenten voldoende hebben kunnen vernieuwen, en ........ om de ideeën binnen de D.O . te veranderen. Het is interessant te zien hoe een nieuwe generatie wijnen langzaam maar zeker te voorschijn komt. Zelfs bereid in betonnen ' tinajas ' met koelelementen. Er zijn enkele plezierige wijnen met body, waarvan sommige mensen zullen zeggen dat het slechts landwijntjes zijn, maar ze zijn goed gemaakt en laten zien dat Méntrida werkelijk betere wijnen zal produceren.Rode wijnen moeten een alcoholpercentage van minstens 12% bereiken, voor rosados is dat 11,5% (nieuwe cijfers met ingang van 1991). Rosados zijn voor onmiddellijke consumptie bestemd en worden als jóvenes verkocht. Bij de rode wijnen vinden we jóvenes en crianzas , die minstens zes maanden op Amerikaans eikenhouten fusten en drie maanden op fles gelegen hebben.