Wijnstreek - Costers del Segre

De Segre is een van de zijrivieren van de Ebro en loopt van de Pyreneeën via Lérida naar de hoofdrivier. De D.O. die letterlijk vertaald 'oevers van de Segre' heet, bestaat uit vier gebieden rond Lérida. De grootste grenst aan D.O. Conca de Barberá, de andere drie zijn kleine gebieden ten noordoosten en westen van de stad. Het grootste gebeid, ten oosten van Lérida, bestaat uit twee subzones, Valls de Riu Corb en Les Garrigues. De twee kleinere gebieden in het noordoosten vormen de subzone Artesa en het kleine gebied in het westen vormt de subzone Raimat. Aan deze laatste zit een verhaal vast.

Geschiedenis

De geschiedenis van D.O. Costers del Segre is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van Raimat. Dit bedrijf van 3000 ha groot, waarvan 1000 ha beplant met wijnstokken, was sinds 1918 eigendom van de familie Raventós (eigenaars van het Cava bedrijf Codorníu ). Het is haast een ouderwetse, op zichzelf staande ' Señorío' (Heerlijkheid), met een eigen spoorwegstation, school, huizen en zelfs een voetbalstadion. Het heeft ook een futuristisch wijnbedrijf met spiegelende wanden, Californische technologie en enkele van de beste Spaanse wijnen van uitheemse druiven. De rest van Costers del Segre valt hierbij een beetje in het niet en heeft zeker een andere doelstelling. Raimat heeft zich vooral toegelegd op Franse druiven en tempranillo, Artesa maakt rode wijnen en Riu Corb en Les Garrigues witte, met de traditionele Spaanse variëteiten. Al deze gebieden liggen in de provincie Lérida, op één na dat in Tarragona ligt. Costers del Segre werd er door sommigen van beschuldigd een 'samengeraapte' D.O. te zijn, opgericht om Raimat bestaansrecht te geven en terwijl de omringende gebieden aanmoedigend worden om voort te maken en op te letten.

En - als dat al waar was - het lijkt te werken. Vooral het succes van Raimat op de wereldmarkt (vooral in de VS natuurlijk) heeft enkele zelfgenoegzame bulkwijnproducerende bodegas wakker geschud. Vandaag de dag zijn er tenminste 5 andere bodegas actief op de exportmarkt, en vele andere zijn bezig internationale erkenning te verkrijgen. Al deze ontwikkelingen werden geholpen door een wijziging in de D.O. wijnwetgeving in april 1992. Er werden 4 nieuwe gemeenten toegevoegd, met wijngaarden van goede kwaliteit. De wijnen van deze streken werden vroeger zonder D.O. status verkocht. We kunnen dus zeggen dat Costers del Segre sinds 1992 een volledige D.O. is met een keur aan wijnhuizen, van het type 'elite bodega' tot cooperaties en zelfstandige bodegas en - nog steeds - de reus Raimat.

Geografie en geologie

De vier zones van D.O. Costers del Segre hebben samen 3.800ha wijngaard. De bodem vertoont overal een opmerkelijke gelijkenis: gewoonlijk zanderige toplagen op kalksteen. Naar het zuiden toe (Tarragona) wordt het steeds hoger. De hoogte van de wijngaarden is zeer verschillend in dit wijdverbreide gebied, maar Lérida zelf ligt op 151m, in de vallei van de Segre, de subzones zijn dus hoger, gemiddeld zo'n 200m tot 300m.

Klimaat

Uitgesproken continentaal met hete zomers (tot 35ºC) en koude winters (tot 0ºC), en een gemiddelde temperatuur van 14ºC á 15ºC. De neerslag is overal beperkt (375mm tot 450mm) en de zon schijnt er gemiddeld 2.800 uur per jaar.

Druiven en wijnbereiding

In dit gebied worden de volgende witte druiven verbouwd: Macabeo (= Viura), Parellada, Xarel.lo, Chardonnay, Garnacha Blanca. Voor de rode wijnen staan aangeplant: Garnacha Tinta, Ull de Llebre (Tempranillo, soms 'gotim bru' (blauwe tros) genaamd), Cabernet Sauvignon, Merlot, Monastrell, Trepat, Mazuelo (= Cariñena).

In de meest moderne bedrijven gebruikt men keramische gistingstanks voor blauwe druiven (het persen van de druiven geschiedt door het gewicht van de bovenliggende druiven, met een maximum van 60% sap); en pneumatische persen voor witte druiven (ook hier weer met een maximum van 60% sap). De most van blauwe druiven gist in de keramische tanks en wordt met behulp van koud water op een temperatuur van 26-28ºC gehouden. Na de alcoholische gisting wordt de wijn van de vaste bestanddelen (schilletjes, pitjes en steeltjes) gescheiden om in een andere tank de malolactische gisting te ondergaan. Most van witte druiven wordt gefilterd en in dubbelwandige roestvrijstalen tanks gepompt, waar de gisting op 18ºC geschiedt. Daarna wordt de wijn overgebracht naar koeltanks, waar bij een lage temperatuur, de wijnsteenneerslag en stabilisatie plaatsvindt.

Wijnen

D.O. erkent wit, rood en rosado met een alcoholpercentage dat tussen de 9,5% en 13,5% ligt. De wijnen van Costers del Segre zijn er echter in twee stijlen: de wijnen van de 'moderne' bodegas, die staan voor al wat nieuw is in de Spaanse wijnproductie, en de traditionele wijnen van de kleinere bodegas die een krachtiger en meer artesanaal karakter hebben. Een groot deel van de druiven die hier geteeld worden, zijn trouwens bestemd zijn voor de bereiding van Cava.

De meeste witte wijnen en rosados zijn jong; alleen de rode wijnen gaan richting Crianza, volgens de algemene Spaanse wijnwetgeving.